Geboorte Trauma

Een normale geboorte is niet vanzelf sprekend

Al in de buik ervaart en voelt je kindje van alles. Op een diep en onbewust niveau krijgt het gevoelens mee van jou als moeder. Jullie verbinding, indien alles goed is gegaan, is er al meteen vanaf het eerste begin. Lange tijd is jouw kindje volledig aanwezig in jouw veiligheid en warmte, mits er geen zwangerschapscomplicaties zijn.

Je geboorte is dus je eerste taak in het leven die je volbrengt. Een geboorte is al een hele opgave op zichzelf, voor een kind, maar wanneer daar complicaties bij optreden wordt het traumatisch.

Heeft jouw kind een zware geboorte gehad? Denk bijvoorbeeld aan een spoedkeizersnede, lange geboorteprocessen, weeopwekkers, vielen er harttonen weg, klem zitten in het geboortekanaal, navelstreng om de keel, vruchtwater ingeslikt, vaccumpomp of tangverlossing. Allemaal situaties waarbij paniek, angst en ademnood ontstaan. Misschien viel je zelf wel helemaal weg...Dit is te groot voor zo’n klein baby’tje.

Kwam je baby veel te vroeg of veel te laat? Moest hij of zij meteen mee met de arts en kon jij je kindje niet meteen vasthouden?

Dan mag je spreken van een traumatische geboorte. Jouw kindje heeft ademnood gehad, heeft zo klein als het was paniek ervaren.

Zoals je wellicht weet is die eerste hechting (met mama) zo ontzettend belangrijk voor een kind. Wanneer dat dus niet mogelijk is geweest en je bent destijds als moeder ook niet geholpen in hoe je die hechting kunt herstellen of weer op gang kunt brengen, dan zul je nu ongetwijfeld merken aan je kind dat hij of zij jou moeilijk kan loslaten. Hierdoor ontstaat ook verlatingsangst en bindingsangst.

En jij je kindje…. Het kan zijn dat je kinderen nu inmiddels pubers zijn en dat je dit herkent van toen ze klein waren. En wellicht herken je in hun pubergedrag ook wat hier staat.

Jouw kind heeft jou nodig om zijn of haar eigen emoties te reguleren.

De angst die het ervaren heeft tijdens de geboorte was zo groot en overweldigend, dat kan zo’n kleintje niet aan. Toen moest hij het wel alleen doen daar in het geboortekanaal of de couveuse….

Wanneer je kind dus opnieuw een dergelijke grote emotie ervaart, heeft het jouw nabijheid nodig om de emotie te kunnen doorvoelen. Daarbij is het belangrijk dat je dus ook je eigen emoties leert hanteren als dit moeilijk is voor je.

Wanneer jij en je emoties veilig zijn voor je kind, kan jouw kind dus in alle veiligheid de eigen paniek voelen, maar ook gaan loslaten.